راهنمای مراجعین

مصرف صحیح آنتی بیوتیک و نکات مرتبط

تاریخچه :

مدت‌ها پیش از کشف پنی‌سیلین بشر آموخته بود به‌طور تجربی برخی مواد خام را به عنوان عامل ضدمیکروب به‌کار گیرد. ۶۰۰۵۰۰ سال پیش از میلاد، چینی‌ها شیره کپک زده لوبیای شور را برای درمان عفونت‌ها به‌کار می‌بردند

کشف نخستین ماده آنتی‌بیوتیک به سال ۱۹۲۸ توسط الکساندر فلمینگ صورت گرفت، او به‌طور اتفاقی متوجه اثر ضدباکتریایی مادهٔ مترشحه توسط قارچ پنی‌سیلیوم نوتاتوم شدهاوارد فلوری، این ماده را تخلیص کرد و با تجویز آن ، موفق به درمان عفونت‌ها به روش سیستمیک شد. پس از این یافته، دانشمندان، مواد طبیعی دیگری را هم به عنوان آنتی بیوتیک از جمله تتراسایکلین ، استرپتومایسین و سفالوسپورین‌ها به‌ دست آوردند. پس از شناسایی ساختار این مواد توسط شیمیدان‌ها، با ایجاد تغییرات در آن‌ها گونه‌های صناعی آنتی‌بیوتیک‌ها تولید شدند. در نهایت گونه‌های جدید کاملاً صناعی آنتی‌بیوتیک‌ها با اثربخشی بیشتر و ثبات شیمیایی بیشتر نیز تولید شدند.

 

آنتی بیوتیک چیست ؟

آنتی‌بیوتیک‌ها انواعی از داروهای قدرتمند هستند که توانایی درمان برخی از گونه‌های باکتری را دارند. مصرف آنتی بیوتیک ها، می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد.

وقتی که یک باکتری وارد بدن می‌شود، قبل از رشد و تکثیر و ایجاد علائم، گلبول‌های سفید خون (WBC) به آنها حمله می‌کنند و به‌صورت طبیعی آنها را از بین می‌برند. بااین‌حال، گاهی اوقات تعداد باکتری‌ها خیلی زیاد می‌شود و بدن دیگر توانایی مبارزه با آنها را ندارد. در چنین شرایطی، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به بدن در از بین ‌بردن باکتری‌ها کمک کنند. آنتی‌بیوتیک‌ها انواع گوناگونی دارند که هر کدام در درمان نوع خاصی از باکتری‌ها موثر هستند.

مصرف آنتی بیوتیک چه زمانی درست‌تر است؟

زمانی که به عفونت‌های باکتریایی مبتلا می‌شوید، مصرف آنتی بیوتیک آغاز می‌شود. تشخیص این نوع بیماری‌ها بر عهده پزشک است و در صورت نیاز برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. شما نباید این داروها را سرخود و بدون نسخه تهیه و مصرف کنید

بیماری‌هایی که بر اثر ورود ویروس به بدن ایجاد می‌شوند، با آنتی‌بیوتیک قابل‌درمان نیستند. حتی گاهی اوقات پزشک هم قادر به تشخیص عفونت باکتریایی از ویروسی نیست. در چنین شرایطی ممکن است نیاز به انجام آزمایش برای تشخیص نوع عفونت باشد تا در صورت نیاز بتوانید آنتی‌بیوتیک مصرف کنید.

مصرف آنتی‌بیوتیک برای درمان کدام بیماری‌ها توصیه می‌شود؟ 

  • همان‌طور که اشاره کردیم، آنتی‌بیوتیک‌ها عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کنند. البته برخی از باکتری‌هایی که در بدن زندگی می‌کنند بی‌خطر هستند و برخی از آنها برای بدن فایده هم دارند، اما اگر باکتری از بیرون وارد بدن شود، باید از آنتی‌بیوتیک برای از بین ‌بردن آن استفاده کرد. در موارد زیر معمولا نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک است:
  • برخی از عفونت‌های گوشی و سینوسی
  • عفونت‌های دندان
  • عفونت‌های پوستی
  • مننژیت (تورم مغز و نخاع)
  • گلودرد استرپتوکوکی (عفونت در گلو و لوزه‌ها)
  • عفونت مثانه و کلیه
  • پنومونی باکتریایی (ذات‌الریه)
  • سیاه سرفه
  • کلستریدیوم دیفیسیل (نوعی باکتری گوارشی )

عمده نگرانی در خصوص مصرف آنتی بیوتیک

  • عوارض جانبی تهدید کننده زندگی.
  • مقاومت آنتی بیوتیکی هنگامی که باکتری ها دیگر به آنتی بیوتیک حساس نیستند.

 

عوارض جانبی مصرف آنتی بیوتیک ها :

  • اسهال
  • حالت تهوع و استفراغ
  • دردهای شکمی شدید
  • سرگیجه
  • عفونت‌های قارچی ( آفت های دهانی ، عفونتهای ناحیه تناسلی و …. )
  • واکنش‌های آلرژیک ( کهیر ، حساسیت به نور و ….. )

 

عوارض قطع ناگهانی آنتی بیوتیک چیست؟ 

اگر آنتی‌بیوتیک‌ها را قبل از اتمام دوره قطع کنید، ممکن است باکتری‌ها به این دارو مقاوم شوند و در صورت ابتلا به همان عفونت، دیگر برای درمان موثر نباشند. اگر بعد از مصرف تعدادی از آنتی‌بیوتیک‌ها احساس کردید که درمان شده‌اید، باز هم باید تمام داروهایی که پزشک برایتان تجویز کرده را مصرف  و دوره درمان را تکمیل کنید.

در صورتی که مشکلات زیر را دارید قبل از تجویز هرگونه آنتی بیوتیک باید به پزشک خود اطلاع دهید:

  • هرگونه بیماری کلیوی
  • بیماری های کبدی
  • در صورتی که باردار هستید
  • در صورتی که در دوران شیردهی هستید
  • در صورتی که بیماری قلبی دارید
  • در صورتی که اعتیاد دارید
  • در صورتی که سابقه حمله قلبی و یا سکته مغزی دارید
  • در صورتی که به هرگونه آنتی بیوتیکحساسیت دارید

 

باید ها و نباید های غذایی در زمان مصرف آنتی بیوتیک ها

غذاهایی که با آنتی بیوتیک ها تداخل دارند:

  • لبنیات و غذاهای غنی از کلسیم : هنگام مصرف این گونه مواد غذایی با آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین ها و فلوروکینولون ها مانند سیپروفلوکساسین ، این آنتی بیوتیک ها به کلسیم متصل شده و جذب آن ها در بدن کاهش می یابد.
  • مواد غذایی غنی شده با کلسیم ( مانند مواد غذایی غنی شده رایج مانند غلات صبحانه و نان های فرآوری شده )
  • مواد غذایی به شدت اسیدی : می‌توانند میزان جذب دارو برای آنتی‌بیوتیک‌های خاص را کاهش دهند .
  • کافئین : برخی از آنتی بیوتیک ها می توانند اثرات کافئین را افزایش دهند .
  • الکل : در صورت مصرف الکل هنگام مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول، عوارض جانبی مانند تهوع و استفراغ شدید و سردرد ایجاد می شود.
  • مولتی ویتامین ها و آنتی اسیدها : محصولات حاوی مواد معدنی مانند منیزیم ، کلسیم، آلومینیم و زینک میتوانند به آنتی بیوتیک ها متصل شده و از اثر گذاری آن ها جلوگیری کنند .

 

مواد غذایی که هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها به عملکرد بهتر آن ها کمک می کنند :

  • سوپ
  • رژیم غذایی سبک
  • مواد غذایی تخمیرشده

مکمل های حاوی پروبیوتیک

از دریافت نظر شما خوشحال خواهیم شد