تنگی مادرزادی ابتدای حالب ( UPJO )

تنگی محل حالب به لگنچه در بسیاری از مواقع کاملاً بی علامت می باشد و بصورت اتفاقی در سونوگرافی و بررسی های عکسبرداری مشخص می شود. درد خفیف و متناوب پهلوها بعد از مصرف مایعات یکی دیگر از نشانه های تنگی حالب به لگنچه یا UPJO می باشد. تنگی لوله حالب به لگنچه کلیه یا UPJO اغلب یک طرفه و در پسر بچه ها شایع تر از دخترها می باشد. انسداد موجود باعث می شود که کلیه ها نتوانند ترشحات ادراری را به مثانه تخلیه کنند و برگشت ادراری باعث آسیب به کلیه می گردد که شدت آسیب بستگی به شدت انسداد دارد. هرچه تنگی بیشتر باشد، آسیب به کلیه ها بیشتر خواهد شد.

توصیه:

• خانم های باردار باید با انجام سونوگرافی جنین جهت تشخیص و سلامت جنین و کلیه های آن تحت بررسی قرار گیرند.
• امروز بهترین روش تشخیصی ابتدایی و به موقع بیماری های کلیه از جمله تنگی، انجام سونوگرافی است. حداقل سالی یکبار با انجام سونوگرافی از سلامتی کلیه هایتان آگاه شوید.
• اگر تنگی شدید باشد و باعث تحریک کلیه ها شود باید بلافاصله اقدام به درمان آن کرد.
• بهترین روش درمان تنگی شدید عمل جراحی و برداشتن قطعه تنگی و پیوند مجدد حالب به کلیه ها توسط عمل جراحی باز و یا لاپاراسکوپی می باشد.

علائم بالینی UPJO چیست؟

اگر سونوگرافی جنین و مادر باردار در سه ماهه آخر بارداری به دقت انجام شود، همه موارد UPJO از این طریق از تولد نوزاد تشخیص داده می شود.

در شیرخواران عفونت ادرار و در کودکان خونریزی ادراری و درد پهلو می تواند حکایت از وجود تنگی در مسیر خروجی ادرار از کلیه داشته باشد. اما تقریباً هیچ تاثیری بر مقدار و نحوه ادرار کردن کودک در این بیماری ندارد.

عوارض UPJO چیست؟

این بیماری به دلیل باقی ماندن ادرار در یک منطقه باعث عفونت ادراری و تشکیل سنگ می شود. در نهایت کلیه مبتلا به تدریج تخریب می شود و ظرف چند سال از کار می افتد. باید بلافاصله بعد از تولد کودک یا در اولین فرصت بعد از تشخیص، توسط پزشک ارولوژیست اطفال در مورد درمان دارویی و نیاز به جراحی تصمیم گیری و با ایشان مشورت شود. معمولاً در سال اول زندگی اکثر بیماران فقط دارو دریافت می کنند و ممکن است برخی از اینها به تدریج بهبود یابند. بقیه موارد به جراحی نیاز خواهند داشت که طی آن منطقه تنگ حالب حذف و قسمت سالم بالا و پایین آن به هم وصل می شود. جراحی مذکور را میتوان به طریق: جراحی معمولی ( باز ) و جراحی بسته ( لاپاراسکوپی ) انجام داد. معمولاً بعد از عمل کودک تا چند روز سوند دارد و بعد از ترخیص به مدت چند هفته دبل جی ( لوله شبیه JJ ) درون بدن وی خواهد بود که متقابلاً به صورت سرپایی خارج می شود.

بعد از عمل چه باید کرد؟

تا زمان خارج کردن لوله داخلی باید آنتی بیوتیک خوراکی ادامه یابد و پس از خارج کردن لوله معمولاً دارو قطع می شود. در صورتیکه لوله درون کلیه باقی است، در صورت فعالیت شدید بدنی و کم آب خوردن ادرار کودک خونی می شود. لذا باید مایعات زیاد مصرف کند و هر یک ساعت ادرار خود را خالی کند و به هیچ وجه ادرار خود را نگه ندارد.

فراموش نکنید:

از آنجا که در نتیجه تنگ بودن راه خروجی کلیه این عضو از زمان جنینی اصولاً گشاد و بزرگ شکل می گیرد. حتی بعد از برداشتن تنگی هیچگاه شکل کلیه به عضو کامل تبدیل نمی شود. به همین دلیل سونوگرافی تنها شل را می گیرد و قادر به گزارش بهبود بیماری نیست و بعد از عمل همچنان از گشادی کلیه حکایت خواهد کرد. ابزار درست برای مشاهده و اثبات بهبود از عمل، اسکن هسته ای کلیه یا عکس رنگی کلیه است که به موقع توسط پزشک محترم معالج دستور داده خواهد شد.